Kryształy

Akwamaryn to szlachetna, błękitna odmiana Berylu.

Kryształy, które stają się sercem tworzonej przez nas biżuterii pochodzą z dystryktu Luc Yen, w prowincji Yen Bai, w północno-zachodnim, górzystym regionie Wietnamu.

Region ten, pokryty pofalowanymi polami tarasowymi które okrywają majestatyczne szczyty gór, pełen strumieni i szumiących górskich wodospadów to miejsce prawdziwej harmonii natury.

Kryształy Akwamarynu z prowincji Luc Yen odnajdywane są w dżungli krasów oddzielonych wąskimi dolinami. Charakteryzują się wyraźnym słupem i pięknym, błękitnym kolorem i doskonałą refrakcją.

Ametysty spotykane są na całym świecie. Nie oznacza to jednak, że wszystkie ametysty są takie same.

Te które stają się sercem tworzonej przez nas biżuterii pochodzą ze wschodniej części Meksyku, ze Stanu Vera Cruz. Wydobywane są w okolicach znajdującego się na wysokości ponad 1000m n.p.m wodospadu w okolicach wioski Piedra Parada.

Ze  względu na rzadką krystalizację w tym specyficznym regionie, większość klastrów kryształów wzrosła dobrze oddzielona od siebie tworząc skupiska monokryształów i doskonale wykształconych pływaków. Ametysty z Vera Cruz są wzrosły w pełnym spektrum gamy fioletów, od okazów ciemnopurpurowych po blade, niemal przezroczysto – liliowe.

Na północ od Piedra Parada rozpościera się widok na łańcuch górski Sierra Madre, wschodnią część wyżyny Meksykańskiej. To starsze pasmo Kordylierów, nieaktywne wulkanicznie i bogate w wiele pięknych minerałów.

Region Vera Cruz jest wyjątkowy nie tylko z uwagi na swoją geologię. Ziemie, tej części Meksyku pierwotnie zamieszkiwane były przez Olmeków, Totonaków i Azteków, a następnie przez Hiszpanów i przywiezionych przez nich niewolników: Afro-Kubańczyków i Afro- Haitańczyków. Nie powinien zatem dziwić religijny i magiczny twór, jakim jest słynące z synkretyzmu dzisiejsze Vera Cruz.
Od lat mieszało się tutaj wiele kultur i religii: wierzenia Indian, katolicyzm, kubańska Santería i haitańskie Voodoo. W tradycji wszystkich tych filozofii lokalne kryształy zajmowały i nadal zajmują ważne miejsce.

Naturalne Indygolity, należą do grupy Elbaitów z gatunku Turmalinów. Ich barwa jest chyba najbardziej nieoczywista z całej kolorowej rodziny Turmalinu. Indygolit położony na skórze lub innej powierzchni pochłaniającej światło zdaje się być czarny. Jednak, jeśli pozwolimy mu zanurzyć się w promieniach słońca odsłoni przed nami pełną gamę swoich odcieni,w skład której wchodzą : granaty, błękity, a także refleksy niebiesko-zielone. Indygolity swoją wyjątkową kolorystykę zawdzięczają obecności żelaza w swoim chemicznym DNA. Intensywność odcieni niebieskich w poszczególnych kryształach oznacza wysokie stężenie tego pierwiastka. Indygolity wzrosły w układzie trygonalnym i posiadają twardość 7,5 w 10 stopniowej skali Mohsa.

Wszystkie okazy, które prezentujemy w naszej pracowni pochodzą z dwóch lokalizacji. Kryształy z większą intensywnością odcieni niebieskich pochodzą z prowincji Kunar leżącej w północno-wschodniej części Afganistanu na granicy afgańsko-pakistańskiej. Kryształy, które są zielonkawo-niebieskie pochodzą ze Stanu Minas Gerais w Brazylii.

Nazywane z uwagi na swój naturalnie wykształcony kształt diamentenami Herkimer, prawdziwe kryształy Herkimer występują wyłącznie w jednym miejscu na ziemi, a ich wydobycie jest bardzo ograniczone. Wzrosły w północnej części Stanów Zjednoczonych, w hrabstwie Herkimer, w stanie Nowy Jork. Odnajdywane są w podłożu skalnym dolomitów, w pęknięciach i szczelinach. Historia geologiczna diamentów Herkimer jest intrygująca i zaczyna się na dnie płytkiego morza około 495 milionów lat temu. To tam powstał woskowany materiał, z którego wraz z piaskiem kwarcowym i masami pirytu ukształtował się ten podwójnie zakończony, 18ścienny kryształ o wyjatkowej przejrzystości. W porównaniu do polskich kryształów pływaków – Herkimery uformowały się w niezwykle proporcjonalnej, wręcz idealnej formie.

Nie powinien zatem nikogo dziwić fakt, że od zawsze były otoczone zainteresowaniem ludzi. Zanim pielgrzymi Pallotyni z Niemiec osiedlili się w regionie nazwanym później Herkimer, ziemie te zamieszkiwali Irokezi. Indianie Mahawk z plemienia Kanyenke jako pierwsi odkryli złoża kryształu Herkimer i otoczyli je niezwykłym kultem. Ma to odzwierciedlenie w ich języku, ponieważ Kanyenke po irokezku to „Lud kryształów”.

Wśród Indian północnoamerykańskich te wyjątkowe złoża kwarcu pełniły role mistyczną, wykonywano z nich amulety i artefakty o głębokiej symbolice. Dodatkowo watro zaznaczyć, że cały region północnoamerykański spoczywa na złożach krzemienia (tu ponownie ‘Mahawk” z irokezkiego – ‘Lud krzemienia’), a jedynie mały fragment hrabstwa Herkimer leży na złożach kwarcowych.
Do roku 1614 kryształ Herkimer nie był szeroko znany na świecie.

Pierwsi osadnicy, którzy zajęli się górnictwem w regionie myśleli, że trafili na diament. Kryształy Herkimer mają bowiem diamentową klarowność, naturalne fasety i podwójne zakończenie. Dodatkowo wysoki współczynnik załamania światła w tej odmianie kwarcu jeszcze bardziej przybliża go do diamentu. Wynika on jednak z wieku kryształu i jego bardzo powolnego wzrostu.

Obecnie wielu sprzedawców próbuje przedstawiać podwójnie zakończony kwarc z Pakistanu jako kryształy Herkimer ale nie ma on tej samej jasności i klarowności co prawdziwy kwarcowy diament. W naszej pracowni prezentujemy wyłącznie oryginalne Herkimery

Kryształy kwarcu dymnego w naszej pracowni pochodzą z regionu Minas Gerais w Brazylii.  To tu, na terenie porównywalnym do powierzchni Włoch, od początku XVII wieku odbywa się największe na świecie wydobycie kamieni naturalnych. Nie znam dokładnej lokalizacji, w której kryształy wzrosły niemniej jednak mam do nich ogromny sentyment.

Szpice kwarcu dymnego z którymi pracujemy to niewielka kolekcja dobrze wykształconych, masywnych monokryształów o masie powyżej 4 gram. Trafiły do nas przypadkiem (chociaż nie wierzę w przypadki ;)) w 2020 roku, z rąk kolekcjonera który miał je w swoich zasobach od wielu lat. Pomyślałam wtedy, że skoro przebyły tak długą drogę zasługują na to aby trafić w kochające ręce.

Specyfika kryształów dymnych jest bardzo ciekawa, to szpice które wzrastają w bardzo głębokich partiach ziemi, a ich kolor nie jest wynikiem reakcji chemicznych tylko promieniowania jonizującego naszej planety. W wyniku ruchów planety, kryształy przedostają się do wyższych partii. To właśnie dlatego kwarc dymny tak bardzo kojarzony jest z energią ziemi i ugruntowaniem.

Czysty kwarc to prawdziwy kosmopolita ale nie należy go przez to lekceważyć.

To prawda, kwarc jest jednym z najczęściej występujących minerałów w skorupie ziemskiej. Niezależnie od tego gdzie się obecnie znajdujesz, jeśli podniesiesz z ziemi kawałki litej skały albo garść piasku masz pewność, że znajdziesz w nich odłamki lub ziarenka kwarcu. Potrzeba jednak naprawdę wyjątkowych warunków geologicznych aby w danym miejscu zaczął wzrastać kryształ kwarcu w formie szpicu.

W naszej pracowni znajdują się szpice kryształów czystego kwarcu wyłącznie z dwóch lokalizacji.

Jegłowa, Dolny Śląsk, Polska

Specyfika szpiców kwarcowych z Dolnego Śląska jest szczególna. Nie ma współcześnie jednoznacznych danych, które mogłyby jednoznacznie wskazać kiedy dokładnie miało miejsce wydarzenie, które zapoczątkowało proces wzrostu kryształów. Szacuje się, że miało to miejsce w okresie Dewonu.

Szpice Czystego Kwarcu z Jegłowej są drobne, smukłe i bardzo stare. Na ich obecny kształt i przejrzystość wpłynął długi czas wychładzania ziemi, w której wstępnie ukształtowane kryształy dorastały przez miliony lat.

Region, z którego pochodzą prezentowane w naszej pracowni polskie szpice kwarcowe zajmuje istotne miejsce w historii Starosłowiańskiej. Jegłowa znajduje się zaledwie 41km od samotnego masywu Ślęża, najwyższego wzniesienia przedgórza Sudeckiego. Cały obszar spoczywa na złożach kwarcu i właśnie z tych “kryształowych pagórków” pochodzą wszystkie polskie szpice kwarcowe, z którymi pracujemy w naszej pracowni.

Każdy z polskich kryształów prezentowanych na stronie został znaleziony podczas lokalnych ekspedycji geologicznych, w części z nich miałam przyjemność uczestniczyć osobiście.

Minas Gerais, Brazylia

Szpice kwarcowe z Brazylii, są doskonale wykształcone i masywne. Klimat brazylijski sprzyjał procesowi wzrostu szpiców kwarcowych, zapewniając kryształom odpowiednią ilość miejsca i wysoką, stałą temperaturę. Prezentujemy kolekcję monokryształów i zrostów bliźniaczych, które wzrosły w lokalizacjach Diamantina, Joaquim Felicio, Sete Lagos i Curvelo w okolicach miasta Corinto stanu Minas Gerais.

Naturalne Rubelity wraz z ich arbuzową wariacją są niezwykle rzadką odmianą Turmalinu. Ich barwa przechodzi od różu, po brunatną czerwień. Wyjątkiem są kryształu Turmalinu Arbuzowego, które łączą w sobie odcienie zieleni i różu. Wzrosły w układzie trygonalnym i posiadają twardość 7,5 w 10 stopniowej skali Mohsa.

Wszystkie okazy które prezentujemy w naszej pracowni pochodzą z prowincji Kunar leżącej w północno-wschodniej części kraju, na granicy Afganistanu i Pakistanu. Kryształy Turmalinu wydobywane są tam w całej dolinie Pech. Obszar ten obejmuje prowincje Chapa Dara, Dara-i-Pech, Wata Pur, Asabadad.

Afganistan jest fascynujący geologicznie. To jeden z najbardziej aktywnych sejsmicznie krajów świata. Wzniosły się w nim najwyższe na planecie łańcuchy górskie Karakorum i Hindukusz wraz z masywem Palmiru. Możemy sobie tylko wyobrazić jakie skarby Matki Natury rosną głęboko pod ziemią u podnóży tych gór. Kunar leży na zrównoważonej wysokości, w cieplejszej części kraju. To właśnie dlatego możliwe jest tam wydobycie kryształów. Historia Afganistanu jest równie fascynująca co jego geologia.

Dziś ten pełen niepokojów społecznych obszar zamieszkiwany jest przez wieloetniczną społeczność wiejską. Kiedyś przez Kunar przebiegał jeden z najważniejszych szlaków handlowych starożytnego świata, łączący Indie z Pamirem. Starożytne inskrypcje w języku Arameńskim jednoznacznie potwierdzają, że ziemie te były częścią potężnego Imperium Perskiego.

Ogromnie się cieszę, że możemy zaprezentować aż trzy gatunki Turmalinów z tego regionu.

Kryształy Tanzanitu, szlachetnej odmiany Zoisytu z grupy krzemianów występują tylko w jednym miejscu na ziemi – w północnej Tanzanii, na terenach parku narodowego Arusha, niecałe 200km od masywy Kilimandżaro.

W połowie okresu ediakarańskiego, czyli około 585 milionów lat temu doszło do zderzenia dwóch płyt tektonicznych następstwem którego było uformowanie się masywu Kilimandżaro (5895m npm.). To właśnie wtedy zaczął wzrastać jeden z najpiękniejszych i najbardziej unikatowych kamieni szlachetnych na świecie. Z uwagi na wyjątkową kombinację elementów fizyczno-chemicznych, które zapoczątkowały cykl wzrostu tego kryształu, nie ma podstaw wierzyć, aby Tanzanit został kiedykolwiek odkryty w innej lokalizacji na ziemi. Ten fakt czyni go 1000 razy rzadziej spotykanym minerałem niż diament. Z uwagi na fakt, że współczesny świat poznał Tanzanit dopiero w 1967roku nazywany jest on kamieniem szlachetnym XX wieku.

Jednak w kulturze Tanzańskich plemion Masajskich ten wyjątkowy kryształ znany był wcześniej. Masajowie odkryli pierwsze złoże Tanzanitu przypadkowo. Zgodnie z lokalną legendą rozpętała się potężna burza. Piorun, który uderzył w ziemię wywołał pożar i zmusił plemię do opuszczenia swojej wioski. Kiedy wrócili, na jednym z pól odkryli wyrwę w ziemi, a w niej wyrastające kryształy w kolorze indygo. Starszyzna plemienia otoczyła kryształy kultem i nazwała je darami ognia z nieba. Jak naprawdę? Tego nie wiemy. Faktem jednak jest, że to właśnie masajskie plemiona, chcąc dzielić się darami Matki Ziemi pokazały kryształ portugalskim odkrywcom.

Dziś Tanzanit jest jednym z najbardziej pożądanych i najdroższych kamieni szlachetnych oferowanych w jubilerstwie – ale prawie wszędzie oferowany jest w formie oszlifowanej, jakże odbierającej mu jego istotę i naturalną urodę.

Z wielką radością prezentuję naszą kolekcję surowych kryształów, które są naturalne, niepodgrzewane i możemy to udowodnić certyfikacją gemmologiczną uznaną na całym świecie.

Naturalne Topazy Imperialne dostępne w naszej pracowni pochodzą z brazylijskiego stanu Minas Gerais. Tam w okolicach miasta Ouro Prêto od połowy XVIII wieku wydobywa się najrzadziej występujące na świecie odmiany szlachetnych Topazów – zwane Topazami Imperialnymi i tylko brazylijskie Topazy są określane mianem imperialnych.

Surowe Topazy Imperialne mają postać pionowych, krystalicznych słupów i ciemnożółtą, wpadającą w odcień pomarańczowo-złoty barwę.

Naturalne Turmaliny Arbuzowe to najrzadsza odmiana turmalinu. Łączą w sobie odcienie zieleni i różu. Wzrosły w układzie trygonalnym i posiadają twardość 7,5 w 10 stopniowej skali Mohsa.

Większe okazy, przeznaczone do osadzenia w naszyjnikach pracowni pochodzą z gminy Araçuaí leżącej w północno-wschodniej części brazylijskiego stanu Minas Gerais, w dolinie rzeki Jequitinhonha. Mniejsze kryształy, przeznaczone do osadzenia w kolczykach pochodzą z doliny Pech leżącej na Pakistańsko-Afgańskiej granicy prowincji Kunar.

Większość złóż turmalinu znajduje się w tak zwanych żyłach biegnących przez skały, które powstały w wyniku stopionej magmy z wulkanów. Gdy magma ostygła, utworzyły się duże pęknięcia, które wypełniono roztworem wody i minerałów, takich jak żelazo, lit czy mangan, które z czasem zamieniły się w kryształy turmalinu i innych kamieni.

Dwu i wielokolorowe podziały na strefy, które możemy obserwować w kryształach Turmalinu Arbuzowego pojawiły się ponieważ w czasie wzrostu kryształów zmieniało się natężenie lub skład pierwiastków śladowych. Gdy kryształ turmalinu arbuzowego rośnie i gęstnieje, jest wystawiony na działanie różnych minerałów, takich jak mangan i lit, które powodują zmianę koloru klejnotu z różowego środka przez bladą strefę do zielonej skórki.